Armoedebestrijding in samenwerking met de Gemeente Schiedam

a5f47597 bebd 4ea3 b620 75585adfabec e1581759709912

Sinds 2016 is StartUp4kids actief in Nederland op scholen in het basis- en voortgezet onderwijs via het Klas4klas-programma. De laatste paar jaar zijn we ons ook gaan richten op kwetsbare kinderen, jongeren en moeders zoals nieuwkomers in Nederland. In 2019 ontvingen we steun van de Gemeente Schiedam om kinderen en vrouwen te empoweren door middel van onze eigen training StartUP4You voor de vrouwen en het Aflatoun-programma voor de kinderen. 

Onze trainers en coördinatoren Peter den Boer en Laura Hogervorst vertellen je meer over dit prachtige project.

De gemeente Schiedam heeft net als veel gemeentes in Nederland een groot probleem met armoede onder haar bevolking. Ondanks dat dit de afgelopen jaren aan het afnemen is, viel in 2017 nog 8,9% van de bevolking onder de noemer armoede.

Armoede heeft vele oorzaken en vele gezichten. Voor het project Samen Schiedam mochten wij in 2019 een traject geven om ons steentje bij te dragen aan armoedebestrijding. Dit deden wij door een groep vrouwen, tieners en kinderen uit de kwetsbare hoek training en coaching te geven op het gebied van onder meer sociale vaardigheden.

Door mensen bewust te maken van hun behoeftes, wensen maar ook van hun mogelijkheden en vaardigheden, krijgen ze weer uitzicht op een ander leven en hun eigen invloed hierop. Als de spreekwoordelijke sneeuwbal groeit hun zelfvertrouwen en als vanzelf ook de kansen en mogelijkheden in hun leven. Dit heet met een mooi woord: Empowerment!

Het verwondert me steeds opnieuw om te zien hoeveel behoefte er is bij de doelgroep aan het bespreken van hun situatie en hun gevoelens erover. Vol overgave storten zij zich in dit avontuur zonder angsten, schaamte of andere belemmerende emoties. Het resultaat is dat er beweging komt, beweging in hun mentale patronen en gedachten. Er verandert zichtbaar iets in de mindset van de vrouwen. Dat is een geweldige ervaring, zowel voor hen als voor ons als facilitators. Je ziet als het ware de groei ontstaan. De meeste van deze vrouwen hebben geen gelukkige start gehad in het leven en dat doet iets met hun gedrag en met hun geloof in deze wereld. Om dit een positieve wending te zien maken is een waar genot. Naar mate de training vordert, ontstaat er ook een saamhorigheid onder de vrouwen ─ die veelal van verschillende afkomst, maatschappelijke en sociale positie zijn ─ die hartverwarmend is. Ze helpen elkaar met alles en komen voor elkaar op. Dat is een gezicht van armoedebestrijding dat ik nog niet eerder had ervaren en mij als trainer ontroert’.

Tien weken achtereen hebben we, naast een aantal individuele coachgesprekken, een ochtend lang oefeningen en opdrachten met elkaar gedaan en vooral veel gesprekken gevoerd over de conclusies van die opdrachten en oefeningen en het was in één woord geweldig! Vijf van de vrouwen begonnen spontaan te onderzoeken welk vrijwilligerswerk er voor hen geschikt en beschikbaar is. De meesten doen dit werk inmiddels ook. Twee vrouwen hebben tijdens het traject een betaalde baan gevonden. De meesten gaven aan dat zij meer gevoel van eigenwaarde ervaren en meer verbinding ervaren met minder sociale angst.

Er wordt door boze tongen weleens geroepen dat ons land wordt overgenomen door al de nieuwkomers. Mijn antwoord daarop is, als het betekent dat we dezelfde mentaliteit, medemenselijkheid en onbaatzuchtigheid overnemen die deze mensen bezitten dan zie ik het hoopvol en positief in voor dit land.

Peter den Boer[vc_video link=”https://vimeo.com/384159102″]Zoals eerdergenoemd, kreeg een groep kinderen tussen de 7-10 jaar oud en een groep van 12-14 jaar een soortgelijk programma. Alle deelnemende kinderen met een andere achtergrond, land van herkomst en cultuur.

Tijdens de bijeenkomsten werden diverse oefeningen en opdrachten gedaan en besproken om het bewustzijn over belangrijke onderwerpen in het leven te vergroten. Zo leerden ze ontdekken wat ze belangrijk vinden en waar ze goed in zijn, wat ze als een gezonde of ongezonde relatie beschouwen, welke rechten ze hebben en welke plichten daarbij horen, het verschil tussen wat ze graag willen hebben en wat echt nodig is en daarmee ook de brug naar bewust met geld omgaan, zoals het belang van (be)sparen en op welke manieren je dat kunt doen. Ook maakten ze kennis met ondernemersvaardigheden. Zo kregen ze de opdracht om met elkaar iets te organiseren, waarbij thema’s als samenwerken, plannen, geld uitgeven en support vragen aan de orde kwamen.

Vooral door het laatstgenoemde werd heel zichtbaar hoe graag ze iets willen doen, hoe creatief ze zijn en dat ze “groeien” als ze serieus genomen worden en verantwoordelijkheid krijgen. Zij zijn namelijk heel goed in staat om dat met de nodige begeleiding op zich te nemen.

Nederland is een multicultureel land en onze samenleving zal steeds meer multicultureel worden. Leuk was het om te zien hoe graag ze iets over hun eigen land en cultuur wilden vertellen en hoe ze elkaar daar vragen over stelden. Door de vele verschillen wordt het ook steeds belangrijker om elkaar te leren begrijpen. Dat is iets wat met dit programma gebeurt. Relaties, in welke vorm dan ook, verbeteren.

Zo was een groot inzicht dat iedereen een andere mening mag en kan hebben zonder dat de ander het daarmee goed of fout heeft. Dit inzicht zorgt voor respect voor elkaar. Ook werd ingezien dat we allemaal andere verwachtingen hebben over hoe iets eruit zou moeten zien en dat we voorzichtig moeten te zijn welke eigen interpretaties we daaraan geven. Belangrijker is dat we deze verwachtingen en behoeftes naar elkaar durven uitspreken.

Zo vertelde een deelneemster dat na een bijeenkomst aan haar moeder vertelde dat ze het niet leuk vond dat ze nooit tegen haar zegt dat ze van haar houdt. De moeder pakte het goed op en bevestigde uiteraard dat ze dat wel doet en erop zal letten dat vaker uit te spreken.Ook onenigheid in de vriendschap tussen twee deelnemers werd direct uitgesproken.

Hoewel zij uiteraard nog niet direct bezig zijn met het krijgen van een baan, zitten deze kinderen al wel vol dromen waar dan ook zeker aandacht aan is besteed door te kijken hoe je dromen kunt omzetten in doelen, wat daarvoor nodig is en welke acties daarbij zouden kunnen horen. Wat opvalt, is dat velen graag in de zorgbranche werkzaam willen zijn. Arts, doktersassistent of dierenarts zijn veel genoemde beroepen. Anderen kunnen helpen is wat hen hierin het meest aanspreekt.

Waar je bij kinderen van Nederlandse afkomst (met name tieners) nog wel eens hoort dat ze een beroep kiezen waarvan ze denken dat er veel geld mee valt te verdienen, lijken deze kinderen vooral iets te doen wat ze leuk vinden en waarmee ze een eerlijke samenleving kunnen creëren.

Bewustzijn, kennis hebben van zichzelf en elkaar, respect en de deelnemers eigenaarschap geven, zijn onmisbare ingrediënten voor een zelfredzame toekomst vol zelfvertrouwen.

Laura Kluft-Hogervorst[vc_media_grid grid_id=”vc_gid:1581760048054-55546854-64ca-8″ include=”5977,5978,5979,5980,5981,5982″]