Mijn (grote) droom…
In ons lesprogramma laten we de leerlingen nadenken over hun dromen, over hun toekomst en over wat ze willen worden. Zelf geloof ik in een wereld waarin alle kinderen op eigen kracht hun dromen kunnen waarmaken. Dit is ook meteen de missie van StartUp4kids. Is het belangrijk om dromen te hebben? Ik laat mijn leven en mijn dromen de revue passeren…
Hoe zit het eigenlijk met mijn kinderdromen?
Ik denk even terug aan mijn basisschooltijd. We moeten op een kaartje schrijven wat we willen worden. Balletdanseres schrijf ik op. Nooit geworden maar nog steeds heb ik plezier in mijn wekelijkse stepslessen waar ik dansjes mag doen op een step. Toch ben ik me dit kaartje met deze droom blijven herinneren.
Dan zit ik op de havo, vakken kiezen. Ik ben goed in mijn talen dus kies ik daarvoor en doe er tekenen en geschiedenis bij want dat zijn de vakken met leuke leraren… Wat wil ik worden en welke vervolgopleiding ga ik kiezen? Dit loopt als een rode draad door mijn middelbareschooltijd. Ineens weet ik het, ik wil stewardess worden want ik wil over de wereld reizen. Gelukkig, het talenpakket komt goed van pas en de toeristische opleiding die ik na de havo volg ook. Op mijn negentiende mag ik al solliciteren bij de NLM, de Nederlandse Luchtvaart Maatschappij, die in die tijd nog bestond. Een afwijzing…ik praat te plat Rotterdams. En nu? Ik rond mijn opleiding af en op mijn twintigste beland ik in het bedrijfsleven. Ik heb best goede banen en verdien meer dan genoeg geld. Intussen leef ik mijn leven samen met mijn man die nu ex is. Reizen doe ik wel, zelfs zoveel als ik kan en ik neem zelfs twee keer ontslag om een jaar door Zuid-Amerika te reizen. Als ik zesendertig ben, kies ik ervoor om in mijn eentje verder te gaan op zoek naar een partner die beter bij me past. En weer leef ik gewoon mijn leven, ik werk en ik reis.
Wat als je geen dromen (meer) hebt?
Ik doe dus mijn trucje, zoals ik zei werken en als beloning maak ik een mooie reis. Jaar in jaar uit. En als je gewoon je ding doet, komt ook niet zomaar je droomman voorbij. Eigenlijk ben ik helemaal niet happy. Mijn broer volgt intussen wel zijn droom. Hij zegt zijn baan op, verkoopt zijn huis en vertrekt naar Peru om te werken bij een microfinancieringsorganisatie zodat hij ervoor kan zorgen dat Peruaanse vrouwen hoog in de Andes leren omgaan met geld en gaan ondernemen waardoor zij een beter toekomstperspectief krijgen.
Hij belt me: “Katja, weet jij iemand die in de sloppenwijken van Lima wil werken met kinderen? Wil jij in jouw netwerk rondvragen”. Ik zeg dat ik dat ga doen maar eigenlijk doe ik dat niet…ik bel hem terug en zeg: “Ik kom jouw kant op”. Mijn baan zeg ik op en ik vertrek naar de andere kant van de wereld. Daar word ik geraakt door de slechte kwaliteit van het onderwijs en de dromen van de kinderen die hetzelfde zijn als die van kinderen hier. Keer op keer vraag ik me af hoe deze kinderen met slecht onderwijs, wonend in hutjes zonder stromend water hun dromen zouden kunnen realiseren. Met deze gedachte kom ik in 2006 thuis. Echter, ik kreeg mijn oude baan terug en keerde terug naar mijn oude patroon.
Inspiratie
In 2009 ontmoet ik Peter, de man van mijn dromen. We hebben veel gesprekken en hij vraagt me wat mijn dromen zijn. Ik denk weer terug aan de kinderen in Lima met maar weinig kansen. En eigenlijk is dit waar ik verandering in wil gaan brengen en ik ga in actie. Solliciteren bij organisaties als Plan Nederland. Afwijzing op afwijzing volgt. Ik heb niet gestudeerd en met een pretpakketje op de havo en een toeristische opleiding kom ik er niet ook niet ondanks mijn vrijwilligerswerk. Ik vertel dit aan Peter en hij zegt: “Waarom doe je het niet gewoon zelf?”. Daar heb ik nog niet aan gedacht en ik ben het inderdaad gewoon maar zelf gaan doen. De stichting richt ik in 2009 op en een eerste project in Peru in samenwerking met de organisatie waar mijn broer werkt, wordt een feit. En dan begin ik ook weer te dromen…groot.
Mijn droom wordt groter en groter
Dat betekent voor mij zoveel mogelijk kinderen in de wereld het onderwijsprogramma op sociaal, financieel en persoonlijk gebied aanbieden aan de meest kwetsbare kinderen op de wereld zodat zij de tools krijgen om hun dromen te realiseren. In de loop van de jaren groeit de stichting op alle vlakken. We bereiken steeds meer kinderen in steeds meer ontwikkelingslanden, steeds meer vrijwilligers haken aan en de organisatie wordt steeds professioneler. De volgende stap is aan de slag in Nederland en wat blijkt, ik vind lesgeven het leukste wat er is en het gaat me vanzelf af. Het mooie van het project in Nederland is dat we klassen in Nederland verbinden met klassen in Ethiopië waardoor ze van elkaar leren en hun kijk op de wereld vergroot. Binnenkort gaan we zelfs met een hele klas uit Vlaardingen en Aerdenhout na afloop van het project naar Ethiopië. Dit is een reis waarvoor zij zelf gaan ondernemen en sparen in het programma. Dit is pas echt internationalisering!
En nog groter
Intussen is het 2017 en ben ik alweer bijna vijf jaar samen met Peter en hebben we intussen samen een droom: voor 1 januari 2019 wonen en werken wij in Botswana. We gaan een trainingscentrum oprichten want ik droom ervan na 8 jaar stichting vanaf mijn bureau echt met mijn voeten in de klei te gaan werken, in dit geval in het zand in Botswana. Ik zal betrokken blijven bij de stichting echter vanaf de zijlijn.
Verbindingen
Als ik in gedachten kijk naar waar ik heen wil dan zie ik alleen maar verbindingen, niet alleen tussen klassen en Nederland en Ethiopië maar met alle landen waar we werken. Ik zie niet alleen kinderen meer maar ook volwassenen. Want, intussen heb ik ook volwassen mogen inspireren en workshops mogen geven en ook dit werkt. Mijn droom blijft dus groeien en wordt steeds groter en steeds meer mensen gaan deel uitmaken van deze droom.
Hoe belangrijk is het om dromen te hebben?
Uit mijn eigen ervaring blijkt dat op het moment dat ik wist wat ik echt wilde en waar ik echt van droomde, ik letterlijk en figuurlijk ben gaan vliegen. Kijk naar de resultaten van de stichting en kijk naar de landen die we bestrijken en straks vlieg ik naar Botswana om nog meer dromen te verwezenlijken om daarmee de wereld een stukje beter te maken.
Ik zal er in ieder geval alles aan blijven doen om kinderen en volwassen te laten dromen en te blijven inspireren zodat we echt onze en mijn missie waarmaken!
Dromen jullie met mij mee?
Ons land in Botswana…Bij de boomgrens staat straks ons trainingscentrum!
