Ik heb mijn Bachelor International Business gehaald in Groningen, maar dit vond ik niet zo leuk. Daarom ben ik daarna naar Utrecht gegaan om de Master International Development Studies te studeren met afstudeerrichting Internationalisering. Voor mijn scriptie heb ik onderzoek gedaan naar transnationaal onderwijs in China op Chinese/buitenlandse universiteiten.

Onderwijs is echt mijn roeping. Mijn ouders komen allebei uit het basisonderwijs. Als ik dan tegen ze zei: ‘’Ik wil ook het onderwijs in’’, zeiden ze altijd dat ik verder moest kijken dan alleen dat. Er is meer dan onderwijs. Maar, ik heb niet naar ze geluisterd want naast mijn studie ben ik ook altijd bezig geweest met onderwijs. Zowel bij Humanitas als voor het Rode Kruis heb ik vrijwilligerswerk gedaan als taalcoach. Ik vind het mooi om mensen te helpen ontwikkelen. De interactie met hen vind ik ook heel leuk.

In maart 2018 heb ik mij als vrijwilliger aangesloten bij StartUp4Kids Foundation als projectleider Peru. In die tijd deed ik onderzoek voor Edukans bij het project van StartUp4Kids in Peru. Dit onderzoek ging over de implementatie van het STER-schoolconcept van Edukans dat het onderwijs verbetert op vijf vlakken. De toenmalige projectleider Nadine Kramer wilde graag het stokje overdragen en ik deed dat maar al te graag. Ik zag namelijk dat door het aanvullende onderwijs dat StartUp4Kids kinderen biedt, in combinatie met het STER-schoolconcept, hun levens zoveel mooier maakt en het was ook nog eens mijn droom om voor een NGO te mogen werken. Daarnaast sluit StartUp4Kids als organisatie aan bij mijn persoonlijke missie, want ik geloof namelijk dat elke kind een goed leven verdient en dat begint bij goed onderwijs. Dus door dit project te mogen begeleiden, vielen alle puzzelstukjes op zijn plaats.

Peru is een prachtig land met heel veel lieve en aardige mensen. Het gebied rondom Ayacucho, waar wij werken, is echter een pittige omgeving. Pittig door de ligging, want het is hoog, koud en het is er stoffig. Hierdoor zijn veel mensen vaak ziek. Het is ook pittig in de zin van grote problemen die er zijn, zoals (extreme) armoede, alcoholmisbruik, huiselijk geweld, etc. In Peru werken wij samen met een microfinancieringsorganisatie, genaamd FINCA Perú. Het is mooi om te zien hoe de organisatie gerespecteerd wordt door de bevolking. Men gelooft er echt in. Het is ook mooi om te zien hoe zij de straat op gaan om vrouwenrechten te promoten. Ze zijn er echt voor de mensen. Ook heb ik veel respect voor de monitoras, dit zijn de vrouwen die voor ons programma in het veld werken en van school naar school reizen. Dit betekent om vier uur opstaan, reizen met ‘krakkemikkig’ openbaar vervoer in de koude hoogte en meerdere dagen van huis zonder hun kinderen. Ze moeten wel écht een onderwijshart hebben om dit vol te houden. Maar dat is niet meer zo moeilijk als je bij iedere school enthousiast door alle kinderen ontvangen wordt! Het is prachtig om te zien.

Het doel van het project is ervoor zorgen dat de leerkrachten van dertig plattelandsscholen, in de gebieden rondom Ayacucho Stad, het sociale en financiële onderwijsprogramma van Aflatoun implementeren binnen hun reguliere lessen. Daarnaast dat de directie, leerkrachten en ouders gezamenlijk het onderwijs verbeteren.

Wat ik vooral mooi vind aan het project is de opbouw en het feit dat dit door de lokale bevolking wordt uitgevoerd in samenspraak met de scholen. Er wordt niet verteld wat ze moeten doen, maar ze doen het omdat ze het zelf belangrijk vinden. Tijdens mijn tijd in Peru heb ik ook heel veel van hen geleerd. Onder andere over hoe ze denken en waar ze over nadenken. Dat was echt geweldig.

Ik doe dit om onze voorzitter Katja en de supervisor Derek in Peru te helpen dit project tot een succes te maken. En natuurlijk om alle lieve kinderen te helpen aan een betere toekomst. En, sinds 2010 hebben we al ontzettend veel bereikt. Al die kinderen die nu beter omgaan met hygiëne, voor zichzelf opkomen en (sociaal) kunnen ondernemen. En bovendien de innovatie die we gezamenlijk binnen het onderwijs reeds hebben doorgevoerd!

Mijn rol als projectleider bestaat uit het bewaken van de voortgang van het project en de contacten onderhouden met FINCA Perú, het bestuur van StartUp4Kids, fondsen en donateurs. Ik verzorg ook de rapportages en nieuwsberichten om iedereen over het project te kunnen informeren. Ook de combinatie tussen het STER-schoolprogramma en Aflatoun vind ik heel sterk omdat op deze manier het onderwijs echt op alle vlakken wordt verbeterd, waarbij het kind centraal staat.

Helaas was 2020 een minder jaar en dan vooral voor de kinderen die nog niet naar school geweest zijn. Het land heeft op slot gezeten en zeer strenge maatregelen gehanteerd. In de bergscholen, waar wij werken, hebben kinderen geen toegang tot het onderwijs dat de overheid verzorgt via radio en televisie. Ook ouders kunnen hun kinderen niet goed helpen, omdat zij zelf niet geletterd zijn. Op dit moment is het land economisch weer op gang aan het komen, maar nu kampt men echter met een politiek zeer spannende situatie. Als ik kijk naar de toekomst dan hoop ik echt dat 2021 in alle opzichten een goed jaar wordt, waarin we vervolgstappen kunnen zetten en innovatieve projecten met de kinderen kunnen opstarten. Ook dat we in de verdere toekomst samen met fondsen kunnen uitbreiden, waarbij de lokale leerkrachten het project steeds beter zelf kunnen dragen. Het mooiste zou zijn als dit volledig overgedragen zou kunnen worden, zodat wij andere scholen kunnen bereiken. Ik zie daar echter ook uitdagingen, zoals schooldirecties die verplicht iedere vier jaar veranderen en leerkrachten die vaak maar één jaar op een school doorbrengen. Voor nu geldt na een jaar niet actief geweest te zijn dat we er weer voor gaan zorgen dat iedereen enthousiast verder gaat met ons programma!

Ik wil graag twee succesverhalen met je delen. In het programma leren kinderen voor elkaar te zorgen. Toen ik daar was, overleed een moeder van een van de kinderen. De vader was niet in beeld en het meisje werd bij een tante ondergebracht. Ze had dringend nieuwe schoenen nodig, maar haar familie kon dit niet betalen. Haar klasgenootjes hebben toen met elkaar een mini-onderneming opgezet en ijsjes verkocht. Ze hadden helemaal zelf berekend wat ze nodig hadden en hoeveel ijsjes ze moesten verkopen, zodat ze het meisje nieuwe schoenen konden geven.

Ik was er ook tijdens de afsluiting van het lesprogramma. De kinderen stellen in hun spaarboekje tijdens de start van het jaar hun spaardoel op. Tijdens de afsluiting krijgen zij hun gespaarde geld terug waarmee ze hun spaardoel, zoals bijvoorbeeld een voetbal, een cadeautje voor hun moeder of een knuffel kunnen kopen. Het was zo mooi hun trotse en blije gezichten te zien. Ik ben heel blij en dankbaar dat ik hieraan kan bijdragen voor kinderen die niet gewend zijn te sparen en het belang hiervan nu inzien. Ook dat ze dit aan hun ouders, broertjes en zusjes zullen overbrengen.

Voor 25 euro per jaar kan een kind al ons lesprogramma volgen. Met die 25 euro kun je een kind helpen aan een betere toekomst. Ik vind echt dat mensen dit moeten doen. Het mooie is ook dat we een kleine stichting zijn. Je weet dus waar het geld terechtkomt!

Jolijn Lubbers